Saturday, September 11, 2010

μπλε δεν είναι μόνο η θάλασσα, ήταν και η σχολική ποδιά..

Σάββατο πρωί και καφεδάκι στο πανόραμα, με τη Θεσσαλονίκη πιάτο, τον Θερμαικό απαλό γυαλί και τα σύνεφα χαμηλά, τόσο χαμηλά που παρα λίγο να μας αγγίξουν..
''la luna''..
Κάτσε να μετρήσω.. τριάντα να 'ναι.. σωστά.. τριάντα και και κάτι γιά την ακρίβεια χρόνια πριν..
Μεσημεριάτικη κοπάνα από το σχολείο, εγώ και μια φίλη μου, συμμαθήτριες, με τα αγόρια μας, και με ένδυμα μπλε σχολικές ποδιές, κάτασπρα γιακαδάκια και κεντημένα τσεπάκια με ελληνική αρίθμηση..
Σα να μας έβλεπα σήμερα.. με τα μυαλά βουτηγμένα σε κάτι ακαθόριστα όνειρα, και με τα χέρια λερωμένα από την πίτσα και το πεινιρλί.. αα όλα κι όλα, αυτά ήταν τότε τα πιό in, ούτε food ούτε fast..

Και άντε όλα καλά.. Μα κοπάνα δαχτυλοδεικτούμενη με την ποδιά σημαία;
Σα να λέμε φαντάρος την κάνει από το στρατόπεδο με ρούχα στρατιωτικά.. γίνονται αυτά;
Μμμμ.. ντρέπομαι μόνο που το σκέφτομαι κι από την άλλη νιώθω έστω αυτή τη μικρή ικανοποίηση του ''κόντρα στο ρεύμα''.. της αντίδρασης επάνω στα πρέπει της εποχής, του ''έτσι θέλω''..

Τι χρόνια κι εκείνα :-D

*η φωτογραφία, συγχωρέστε με για την απόλυτα κακή λήψη, είναι τραβηγμένη στην Κωνσταντινούπολη, με την pocket που δεν υπάρχει πιά, τον Απρίλη του 2009.. από ότι φαίνεται εκεί ακόμη τα κορίτσια φορούν τις σχολικές ποδιές με το κλασικό λευκό γιακαδάκι..
Όποιος την έχει επισκεφτεί, θα θυμάται το Φανάρι, μια περιοχή όπου σου κάνουν εντύπωση τα πολλά παιδιά που παίζουν στις γειτονιές αλλά και οι γονείς που ''βλοσυροί'' παρακολουθούν κάθε κίνηση από τα στενά μπαλκόνια και τα παράθυρα, πίσω από τα κρεμασμένα ρούχα..

11 comments:

  1. Δυνατή φωτογραφία! Και η αντίθεση των ρούχων, το βλέμμα. Ζωντανεύουν αυτό το "κόντρα στο ρεύμα" και μια εποχή αθωότητας και παιχνιδιάρικης πονηριάς συνάμα. Ποδιές...Και άντε να σε μαλώνει η μαμά γιατί πάλι έκανες τσουλήθρα στο πεζούλι και φθάρθηκε!...Αθωότητα...

    ReplyDelete
  2. @ kovo voltes

    μα κοπανα με την ποδια σημαια;;;

    ρε συ.. τι δε θα εδινα να ζησω μια μερα απο κεινες.. ετσι για εκεινη την διαφορετικη μυρωδια..

    ξερεις.. οι αλλαγες ειναι μεγαλες, αλλα ερχονται τοσο αργα και σταθερα..
    σκεψου να ηταν το τοτε και ξαφνικα το σημερα.. τοτε να δεις που θα μπορουσες να εντοπισεις οοολες τις διαφορες.. τεραστιες λεμες και μεσα μας και εξω μας και στο περιβαλλον !

    ReplyDelete
  3. Xα! Και σε άλλες περιοχές της Πόλης είναι κάπως έτσι. Θυμάμαι... ορδές από φατσούλες με ποδίτσες να σταματάνε για να περάσουμε (τουριστ τότε) και με τα μεγάλα μάτια τους να ορθώνονται στα ανεξαιρεύνητα όνειρα...

    Μου θυμίζεις δραπέτη να τρώει πίτσα και πενιρλί με τι ριγέ πιζαμούλα του... α! πα! πα! Άλλες εποχές...

    Καλές; ε;

    ReplyDelete
  4. @ οδοιπορε

    οπωσδηποτε καλες..
    το μονο βασανο μου ηταν το σχολειο..
    αα ναι και το μικρο μας που παντα το προσεχε πιο πολυ η μαμα κι εγω ενιωθα λιγο στην ακρη..

    εννοιες κι αυτες;;;)))

    ReplyDelete
  5. χιχιχι!!!
    κοπανα με την ποδια ε...;;;
    πολυ καλο αυτο μου αρεσε!!!
    καθολου δεν θα σας καταλαβε κανενας οτι κανατε κοπανα!

    αλλα ναι...
    εχεις δικιο...
    την ενιωσα την γλυκα της ικανοποιησης μεχρι εδω...
    γιατι παρα τα πρεπει της εποχης και η τρελα καλα πηγαινε κοντα στο κατεστημενο!!!

    φιλακια νεραιδενια φεγγαρενια μου καλη!!!

    ReplyDelete
  6. @ ναιαδα

    κοριτσακι ζησαμε αλλες εποχες..
    τι να σου λεω τωρα;)))

    ReplyDelete
  7. παράξενες μέρες. ενώ ήθελα να πάω πρώτη μέρα στο σχολείο για να ξαναδώ τις αγαπημένες φάτσες και να πούμε τα του καλοκαιριού, σε μια βδομάδα το μετάνιωνα.
    η ρουτίνα του σχολείου (και δη του ελληνικού) πάντα υπερνικά τα πρόσωπα

    ReplyDelete
  8. @ tovenito

    μα το μισουσα σου λεω..

    πραγματικα τι ομορφες αναμνησεις θα ειχαμε αν το σχολειο ηταν καπως αλλιως..
    κι αν κι οι καθηγητες μας ηταν αλλοι ανθρωποι βεβαιως.. αν και καποιοι εξαιρουνται..

    ReplyDelete
  9. Όχι επειδή είμαι κι εγώ της εποχής της ποδιάς, αλλά είμαι υπέρ και νοσταλγώ όλο εκείνο το σκηνικό. Η κοπάνα τότε είχε μια "αίγλη"!! Την προγραμμάτιζες, σκεφτόσουν πού θα πας, φοβόσουν και λίγο κρυβόσουν(!!)και στο τέλος το μάθαινε όλη η περιοχή. Πού να κρυφτεί το μπλε. Σήμα κατατεθέν.

    Μπλε ποδιά απ τον Τσεκλένη με φερμουάρ η αγαπημένη μου.

    Καλή σχολική χρονιά λοιπόν και καλή Κυριακή:))

    ReplyDelete
  10. @ katrine

    ειχε γουστο η κοπανα ναι..
    σημερα τα παιδια λενε με ολη τους την ανεση ''σημερα θα κανουμε κοπανα''

    η κορη μου με ρωτησε.. πολυ σωστα.. ''μαμα γιατι δεν παιρνατε ρουχα μαζι σας; στην τσαντα σας;''

    τολμουσαμε;
    100000 ζευγαρια παρακολουθουσαν τις κινησεις μας..


    παρ ολα αυτα αυτο που θελαμε το καναμε.. εστω και μεσα σ ενα δαχτυλπδεικτουμενο μπλε.. αλλωστε ποιος νοιαζοταν τοτε;;)))

    ReplyDelete
  11. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.ΦΟΒΕΡΗ Η ΦΩΤΟ!!!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...