Sunday, May 20, 2012

κυριακή απόγευμα στη Βιέννη





Tις στιγμές που ψάχνεις την ψυχή σου,  είσαι τελείως μόνος.  Δεν είναι επιλεκτική αυτή η μοναξιά,  είναι αναγκαίο κακό.  Βυθίζεσαι κάθε μέρα και πιό πολύ μέχρι τη μέρα που θα φανεί μια μικρή αχτίδα από φως να σκαρφαλώσεις.

Τυχαίνει,  εν τω μεταξύ να παλεύεις να ξεκαθαρίσεις σκέψεις,  βιώματα και συναισθήματα μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου που σ΄αφήνει άφωνη και μαγεμένη,  όχι γιατί σε εκπλήσσουν τα όσα λέει,  αλλά γιατί εκεί μέσα,  στην κάθε αράδα,  με κάθε λέξη,  περιγράφεται το δικό σου εγώ..

Και τότε λες δεν είμαι μόνος..

8 comments:

  1. "Η ευτυχία έρχεται από μέσα σου,δεν είναι οι άλλοι που σε κάνουν ευτυχισμένο.Η ευτυχία ή η δυστυχία είναι εγκατεστημένες μέσα σου,όλα τ' άλλα είναι η αφορμή και για λίγο.."
    [σελ. 160..]

    "Είμαστε εκείνο που αισθανόμαστε'είτε το κρύβουμε είτε το φανερώνουμε,εκείνο μας φανερώνει.Δεν είναι τυχαία η αύρα που εκπέμπει ένα πρόσωπο,το φωτοστέφανο ή το μαυροστέφανο που εν αγνοία μας κυκλώνει την παρουσία μας,το πιο δυνατό μας στοιχείο,εκείνο που μα ςκάνει ερωτεύσιμους ή αντιπαθείς,ενδιαφέροντες ή πληκτικούς,αξιόπιστους ή ύποπτους,εκείνο που δεν ξεγελιέται και δεν ξεγελάει.Το περιεχόμενο είναι που πλάθει την επιφάνεια,την όψη και το βλέμμα του καθενός.Όσο και να στολίσουμε,να μακιγιάρουμε,να προβάρουμε με τέχνη την έκφρασή μας,κάτι από μέσα γλυστράει και βγαίνει αμακιγιάριστο,αφελώς ακάλυπτο.."
    [σελ. 250]

    αντί άλλου σχολίου..

    γιατί έτσι αισθάνομαι κι εγώ κάθε που διαβάζω Μάρω

    όπως εσύ..

    φιλί+αγκαλιά

    ReplyDelete
  2. Καφέ στη Βιέννη και βράδυ στο Παρίσι;

    ReplyDelete
  3. Μαζι το διαβαζουμε. Ειμαι ακομη στη σελιδα 79, πολυ αρχη. Αυτη την αισθηση που περιγραφεις την εχω νιωσει πολλες φορες με βιβλια της Μαρως. Οχι με αυτο ακομη, ισως στη συνεχεια.

    Καλη εβδομαδα!!

    ReplyDelete
  4. αγαπημενη μου anima

    θα συμφωνησω απολυτα με την πρωτη παραγραφο

    για τη δευτερη θελω να ρωτησω.. πως φτιαχνουμε αυτο το μεσα μας φωτεινο; ή απλα το κουβαλας απο τη γεννηση σου;

    ειμαι ακομη καπου στη σελιδα 100

    *αν δεν ταιριαζαμε... χχχ

    φιλια κι απο εμενα

    ReplyDelete
  5. @ δειμε

    καλη σου μερα

    τι απολαυση! αρκει να προλαβαιναν οι αισθησεις τις αλλαγες ;)

    ReplyDelete
  6. @ dee dee

    αν δε το ενιωσες ακομη τι να πω..

    νομιζω πως δεκα ανθρωποι αν διαβασουν το ιδιο βιβλιο θα επικεντρωσουν σε δεκα διαφορετικα πραγματα!

    ειναι αναλογο με το που βρισκεσαι μαλλον ;)

    ReplyDelete
  7. αστέρι μου αγαπημένο,

    τα ψήγματα τα έχουμε μέσα μας. Ίσως από τη στιγμή που γεννηθήκαμε.Από κει και πέρα..είναι στο χέρι μας ποιό θα βγάλουμε στην επιφάνεια..ανάλογα με τις προσλαμβάνουσές μας και την εν γένει στάση μας απέναντι στη Ζωή..

    γιατί εμείς κατά ένα μεγάλο μέρος,αν όχι εξ ολοκλήρου,είμαστε υπεύθυνοι για το μονοπάτι που θα βαδίσουμε. Κι αυτό έχει να κάνει με τις προσωπικές μας επιλογές..σε ποιά πλευρά του δρόμου θα σταθείς

    στο φως..ή στο σκοτάδι..

    γιατί όλα αποκαλύπτονται κι έρχονται στην επιφάνεια

    όσο κι αν προσπαθήσεις καλά να τα κρύψεις ή να τα καμουφλάρεις..

    πάντα υπάρχει κάτι που προδίδει την αλήθεια ή το ψέμα του καθενός μας..

    αρκεί να είμαστε σε φάση να το καταλάβουμε..

    φιλί ξανά

    ReplyDelete
  8. Μόνο μέσα μας μπορούμε να βρούμε τις απαντήσεις που ψάχνουμε......που ωρες- ωρες μανιωδώς επιζητούμε!

    Κάθισε κάποια στιγμή τελείως μόνη σου, το βράδυ, και ρώτα τον εαυτό σου, την ψυχή σου... "ψυχή, τι θέλεις... τι ζητάς... γιατί πονάς...;"
    Είμαι σίγουρη πως θα δώσεις τις απαντήσεις που ψάχνεις! Αρκεί να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου!

    Καλώς σε βρήκα!
    Καλά να περνάς!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...