Sunday, November 09, 2014

της θλίψης





Είμαι πολύ ευαισθητοποιημένη απέναντι σε πλάσματα με πιθανή θλίψη ή κατάθλιψη..  ιδιαιτέρως όταν η ηλικία τους είναι γύρω στα 20..  το θεωρώ τραγικό,  το θεωρώ απαράδεκτο - θέλω να τους δώσω επικοινωνία και αγκαλιά και τρυφερότητα - και θέλω όλο αυτό να φανεί δεδομένο και φυσιολογικό..
Ένα κοριτσάκι γλυκό σαν άγγελος και χαμένο επίσης σαν άγγελος - γιατί ποιός είπε ότι οι άγγελοι είναι πάντα ευτυχισμένοι;
Να μην ξέρεις πως να το πλησιάσεις και πως να το ακουμπήσεις..

1 comment:

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...