Monday, June 08, 2015

άρνηση






Λες,  έχω τόσα πολλά να πω!
Και κλείνεις την πόρτα..

Έχουν τόσο κόπο τα ανοίγματα..
Και μοιάζουν και αδιέξοδα..
Και χωρίς σκοπό..
Ίσως και δίχως κίνητρο..

4 comments:

  1. Στέλλα λες «έχω τόσα πολλά να πω… Και κλείνεις την πόρτα» κι εγώ πασχίζω και κομπιάζω γιατί πολλά θέλω να πω, μα… στενεύουν τα περάσματα και τα ανοίγματα έχουν κόπο πολύ, κι αν πέσεις σε αδιέξοδο, χαμένος ο κόπος.

    Καλημέρα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. δεν θεωρω τιποτα χαμενο κοπο, μονο το χρονο που χανουμε με το να σκεφτομαστε, οι πραξεις ποτε δεν ειναι χαμενος κοπος γιατι αν μη τι αλλο θα καταλαβεις ποιον εχεις απεναντι σου
      θα πρεπει να εχεις καποιον που να θελει να ακουσει, να εχει μια αγκαλια ανοιχτη.. να θελει να δωσει καποιο κομματι του..
      κι αυτο μονο αν μιλησεις θα το καταλαβεις

      -

      εγω εχω πολλα να πω αλλα παρ ολο που υπηρξα λαλιστατη μετα απο χρονια σιωπης, εχω επιστρεψει ξανα στην παλια μου κατασταση..
      δεν θελω να λεω πολλα πολλα
      ισως γιατι ειναι προσωπικα,
      ισως γιατι δεν μου φτανει ο τροπος που με ακουνε οι φιλοι μου,
      ισως γιατι κουβεντιαζω με τον εαυτο μου κι αυτο μου αρκει

      μπορει και να μην εμπιστευομαι δεν ξερω, παντως ετσι, σ αυτη τη φαση νιωθω καλα

      καλημερα και σε σενα

      Delete
  2. ναι ...έχω τόσα πολλά να πω....

    αλλά αν θες άκουσέ τα πίσω απ'την κλειστή πόρτα...

    δεν θέλω να με βλέπουν όταν μιλάω....

    γιατί αυτά που λέω πονάνε στην έβγα τους....

    και συσπάται το πρόσωπό μου φοβερά ....

    είκτρό θέαμα για κορίτσια.....

    αν θες άκουσέ με...

    χωρίς σκοπό, χωρίς κίνητρο....

    χωρίς διέξοδο.....

    ReplyDelete
  3. καταλαβαινω τι λες!
    μηπως αυτος ειναι και ο λογος που στο διαδικτυο υπαρχουν τοσες πολλες και ειλικρινεις κουβεντες;
    αυτο το πισω απο την πορτα ακουσε με μου θυμησε τους καθολικους και τον ομορφο και ζηλευτο τροπο που εξομολογουνται, οπως βλεπουμε στις ταινιες!

    παρεπιπτοντως για σενα ειμαι ολη αυτια αρκει να μη γκρινιαζεις ;)))))

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...