απαλοκίτρινα άνθη
παράθυρο στον κήπο
κάθισε στην πολυθρόνα
καθρεφτίστηκε στο καθαρό τζάμι
με ένα λεπτό χαμόγελο
μοσχομυριστό
το είδωλο της
υποδύθηκε την άνοιξη
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ερώτηση
Έχεις δοκιμάσει να κάνεις κάτι που ως τώρα το θεωρούσες αδύνατο για τα δεδομένα σου και να το φέρεις εις πέρας; Τελικά κερδίζει αυτός που ...
Διάφανη η φωτογραφία, διάφανο και το ποίημα!
ReplyDeleteΌμορφες στιγμές που γεμίζουν μπαταρίες!
ΑΦιλάκια τρυφερά! :)
Μας εχει παρει απο κατω η βροχη στεφανια μου τουλαχιστον στα λογια μπορουμε να μιλαμε για ανοιξη..ας ειμαστε αισιοδοξοι οσο μπορουμε κι ας επικεντρωνουμε στα θετικα..α φιλακια οπωσδηποτε
ReplyDeleteΠολύ όμορφο το ποίημά σου, καρδούλα!
ReplyDeleteΗ Άνοιξη έρχεται, κάνε κουράγιο. Εχθές είδα το πρώτο χελιδόνι.
Φιλάκια
πως νομιζα οτι ειναι ηδη εδω!
Deleteγια δες την σημερινη μου αναρτηση..
Πολύ πολύ όμορφο Στέλλα μου!
ReplyDeleteΑπλό και μυρωδάτο...
Θα περάσει και αυτή η δοκιμασία...
όπως όλες!
Σε φιλώ γλυκά (και σε προσθέτω με χαρά!)
μα ετσι δεν ειναι η ανοιξη Αριστεα μου; λεπτη και μοσχομυριστη.. πλουμιστη και λουλουδενια
Deleteβεβαια ειναι και βροχη και χιονι και κρυο αλλα αυτα δε τα λαμβανουμε υπ οψη μας ε; εμεις στα ομορφα και στα γελαστα σκαλωνουμε..
ολα περνανε σιγα σιγα οπως το λες
καλο βραδυ
φιλακια
Τρυφερά γραμμένες λέξεις σαν την εικόνα σου. Ανοιξιάτικες θύμισες μου έρχονται στο μυαλό. Πολύ όμορφο! Καλή συνέχεια!
ReplyDeleteΤι όμορφη μορφή έδωσες
ReplyDeleteστην Άνοιξη...όχι πως δεν την έχει!
Σε φιλώ
Το ποίημα σου και η φωτογραφία που το συνοδεύει ταίριαξαν τόσο όμορφα! Ξορκίζουν γαλήνια τον πεσιμισμό του Πεσσόα.
ReplyDeleteΌμορφη η ανάρτησή σου. Με ταξίδεψε.
Την καλημέρα μου!!!