Tuesday, January 31, 2017

νοστιμιά





Απουσιάζει η νοστιμιά από αυτές τις μέρες και θέλω να πιστεύω πως για όλα φταίει αυτός ο μονίμως άχρωμος και συννεφιασμένος ουρανός.

Εν τω μεταξύ κατά τη συνήθη βόλτα,  περαστική από το παράθυρο της Α.  συχνά βλέπω φως.
Τα προβλήματα,  μοιάζουν πάντα λίγο πιο μεγάλα τούτο τον καιρό,  μετά
το πέρασμα των γιορτών μένει ένα κενό και μια μελαγχολία που χρειάζονται το χάιδεμα του ήλιου για να αμβλυθούν.  Κι ο Γενάρης,  συνήθως δεν βοηθάει σ' αυτό.

Ίσως όμως οι αλκυονίδες του Φλεβάρη;

2 comments:

  1. Ααααααααα Στέλλα θα ...μαλώσουμε....! Ο Συννεφιασμένος ουρανός, ιδιαίτερα ο βαρύς και γκρίζος όχι απλά είναι άχρωμος αλλά εμπεριέχει το σπέρμα της δύναμης, της μαγείας της φύσης, της έμπνευσης στα χρώματα. Μπορεί να είναι "σκοτεινά" αλλά είναι ανάλογα μοναδικά.
    Προσωπικά οι εμπνεύσεις που μου δίνει είναι μοναδικές.
    Πως είπες ; είμαι βλαμμένος ; λες ; χαχαχαχαχαχαχαχα
    Καλό μήνα κοπέλα μου.

    ReplyDelete
  2. Μου αρέσει η συννεφιά και η βροχή. Και μπαθνω στο Γενάρη με φόρα, ανεξήγητη, με φούρια να ξεκινήσω καινούρια πράγματα.
    Αλλά σε καταλαβαίνω. Σβήνουν ξαφνικά τα φώτα της γιορτής κι ούτε λίγος ήλιος...
    Όπωες το λες, οι Αλκυονίδες θα επιτελέσουν το σκοπό τους! Καλό μήνα να έχουμε!

    ReplyDelete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...